เมื่อไม่นานมานี้ ทาร่าได้คุยกับเพื่อนที่ซิดนีย์คนนึง เราคุยสารทุกข์สุขดิบกันทั่วไป และก็พลาดไม่ได้กับหัวข้อที่ต้องคุยอย่างสถานการณ์โควิดกับ “โอไมครอน” เจ้าไวรัสสายพันธุ์ใหม่ที่ได้รับการพัฒนาให้ติดง่าย ติดดาย แถมยังไม่ค่อยแสดงอาการอีกต่างหาก
เพื่อนคนนี้เล่าอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร นางบอกว่าสื่อเค้าก็ขายข่าวไปเรื่อยรึเปล่า ญาติๆ พี่น้อง ของนางทุกคนยังสบายดีกันทุกคน ไม่มีทั้งผู้ป่วย ผู้เสี่ยง ไม่ต้องกักตัว ไม่ต้องปิดโรงเรียนใดๆ ทั้งสิ้น เด็กๆ ก็ยังวิ่งเล่นในทุ่งนากันอยู่เลย
หาาาา… ทาร่านี่ตกใจประหนึ่งว่านางไม่ได้อยู่ในประเทศไทยเดียวกับญาติพี่น้องของทาร่า
สถานการณ์ล่าสุดของประเทศไทยณ วันที่ 30 พฤศจิกายน 2564 คือ ผู้ป่วยติดเชื้อโควิดมากกว่า 4,000 ราย บางคนยังหาวัคซีนไม่ได้ ยังจองวัคซีนไม่ได้ หรือชุมชนในเมือง พอมีคนติดโควิส เคสโควิดจะแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว
แล้วเพื่อนของทาร่ามาจากส่วนไหนของประเทศไทย และมีวิถึชีวิตยังไง ทำไมโควิดไม่สามารถทำอะไรคนในชุมชนของนางได้
นางเล่าว่า หมู่บ้านที่นางอยู่ก็เป็นหมู่บ้านในต่างจังหวัดธรรมดาๆ นี่แหละ แบบที่ต้องนั่งรถสองแถวไปลงหน้าหมู่บ้าน แล้วก็เดินเท้าต่ออีก 3 กิโล ถึงจะเจอบ้านชาวบ้าน คนในหมู่บ้านก็มีปัจจัย 4 ครบ อาศัยกันอยู่แบบพอเพียง นางคุยกับน้องทีไร น้องก็บอกว่า
“หรือถ้าข้าวบ้านเราหมดก็ไม่เป็นไร แอบไปดูมาแล้ว ข้าวบ้านข้างๆ ยังเหลือเยอะ ไปยืมมากินก่อนได้ เดี๋ยวนาหน้าค่อยเอาไปคืนเค้า”
“บ่อหลังบ้านก็มีปลา อยากจะกินเมื่อไหร่ก็ เอาสุ่มไปจับ จะย่าง จะทอด จะนึ่ง ก็ว่าไป ยังไงก็ไม่อดตาย”
“ผัก ผลไม้ มีเต็มสวน ปลอดสารพิษ ปลูกเอง กินเอง สบายใจ ถ้าเบื่อผักบ้านเราก็เอาไปแลกกับผักบ้านเพื่อนก็ได้ แบ่งๆ กันกิน ไม่ต้องออกไปในตัวเมืองให้มันเสี่ยงกับเชื้อโรค”
“ในส่วนของเสื้อผ้านี่ พวกเราก็ปลูกหม่อน เลี้ยงไหม ทอผ้ากันเองได้ อยู่ในหมู่บ้านนี่แหละ”
“คือคนที่บ้านเราไม่จำเป็นต้องออกตลาดไปซื้อเนื้อหมู เนื้อไก่ มีอะไรก็กินอย่างนั้น ถ้าวันไหนเบื่อผัก เบื่อปลา วัว ควาย เราก็เยอะแยะ ไปล้มมาซักตัวนึงแล้วแบ่งกันกินในหมู่บ้านให้หายอยากก็ว่ากันไป”
“ไม่ได้มีแค่หมู่บ้านเค้าหมู่บ้านเดียวด้วย!!! แต่รอบๆ หมู่บ้านเค้ายังมีชุมชนแบบนี้อีกเยอะเลย เป็นชุมชนที่สามารถพึ่งพาตัวเองได้”
ถามว่าโควิดมีผลกระทบต่อเค้ามั้ย?? คือมันจะไม่มี๊.. ไม่มีเลยจริงๆเหรอ นางก็เล่าต่อว่า
“ก็มีคนรุ่นใหม่บางส่วนออกไปทำงาน ไปเรียนในเมืองบ้าง ถ้าอยากกลับมาในหมู่บ้านต้องมีการกักตัวตรงทางเข้าหมู่บ้านที่ห่างจากตัวบ้านคน 3 กิโล จนครบ 14 วันก่อน รอตรวจอาการ เช็กว่าปลอดโควิดจริงจึงสามารถเข้าไปในหมู่บ้านได้”
ฟังเพื่อนเล่ามาถึงตรงนี้ทำให้ทาร่านึกย้อนไปถึงพระราชดำริ ของรัชกาลที่ 9 ที่เคยตรัสไว้ถึงเรื่อง “เศรษฐกิจพอเพียง” หรือที่ภาษาอังกฤษเรียกว่า “Sufficiency Economy”
คิดถึงเรื่องเราเคยเรียนสมัยเด็กๆ ที่ครูบอกว่า “ประเทศไทยของเรา ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว” มันเป็นอย่างนี้นี่เองเนอะ
ทุกวันนี้เราอ่านข่าว ฟังข่าวที่มันหดหู่ใจ ยอดผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้น ไวรัสกลายพันธุ์ เศรษฐกิจตกต่ำ บางอย่างเราคนเดียวเปลี่ยนแปลงโลกไม่ได้เยอะ แต่เราเปลี่ยนความคิดทัศนคติในการดำรงชีวิตให้เรามีความสุขได้ค่ะ เลยอยากแบ่งปันมุมดีๆ ของชาวบ้านบางกลุ่มที่ยังปลอดภัยและไม่ได้รับผลกระทบจากโควิดมากนักมาให้อ่านกันค่ะ
ส่วนใครที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มปลอดภัยไร้ผลกระทบใดๆ เหมือนชาวบ้านกลุ่มนี้ ก็รักษาสุขภาพกาย สุขภาพใจ กันด้วยนะคะ ขอให้ทุกคนปลอดภัยและปรับตัวกับสถานการณ์นี้ได้อย่างราบรื่นและรวดเร็วนะคะ
ขอฝากผลงานอีกอย่างของทาร่าไว้ด้วยนะคะ ใครอยากตั้งเป้าหมายแบบจับต้องได้ และทำได้จริง เล่มนี้ดีคือเหมาะมากๆ เหมาะสำหรับทั้งมือใหม่และสายเสกระดับโปรด้วยค่ะ
📙📙📙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น